تعداد بیت کوین های استخراج شده

تاحالا فکر کردی کلاً چند تا بیت کوین توی دنیا وجود داره و از این تعداد، چندتاش استخراج شده؟ تا الان (اوایل تابستان ۱۴۰۳)، تقریباً بیش از ۱۹.۷ میلیون واحد بیت کوین استخراج شده که این عدد نشون می ده حدود ۹۳.۸ درصد از کل عرضه نهایی بیت کوین، یعنی ۲۱ میلیون واحد، قبلاً وارد چرخه شده. فهمیدن این عدد و اینکه چرا بیت کوین اینقدر محدوده، بهمون کمک می کنه تا بهتر ارزش و جایگاه این ارز دیجیتال رو توی دنیای مالی امروز درک کنیم. بیاین با هم یه نگاه عمیق تر به این قضیه بندازیم.

بیت کوین، این پدیده دوست داشتنی دنیای کریپتو، خیلی وقته که سر و صدای زیادی به پا کرده و خیلیا رو جذب خودش کرده. از سرمایه گذارهای بزرگ گرفته تا اونایی که تازه وارد این حوزه شدن، همه دوست دارن بدونن این پادشاه ارزهای دیجیتال چطور کار می کنه و آینده اش چطور می شه. یکی از مهم ترین ویژگی های بیت کوین که اونو از بقیه پول ها و دارایی ها متمایز می کنه، کمیاب بودنشه. دقیقاً مثل طلا که محدودیت عرضه داره، بیت کوین هم قراره فقط به تعداد مشخصی وجود داشته باشه و این همون چیزیه که ارزششو حسابی بالا برده و بهش لقب طلای دیجیتال رو داده.

چرا تعداد بیت کوین های استخراج شده اینقدر مهمه؟ (اهمیت کمیابی)

بیاین یه لحظه به دلار یا ریال خودمون فکر کنیم. دولت ها و بانک های مرکزی هر چقدر بخوان می تونن از این پول چاپ کنن، درسته؟ همین چاپ بی رویه پول باعث می شه ارزش پول با گذشت زمان کم بشه و قدرت خرید ما کاهش پیدا کنه. به این می گن تورم. حالا بیت کوین دقیقاً برعکس عمل می کنه. سازنده اش، ساتوشی ناکاموتو، از همون اول تصمیم گرفت که تعداد کل بیت کوین ها محدود باشه. این محدودیت مثل یه سقف جادویی می مونه که باعث می شه بیت کوین ذاتاً ضد تورم باشه. یعنی هر چقدر هم که تقاضا براش زیاد بشه، عرضه ثابته و همین کمیابی، ارزش بلندمدت بیت کوین رو تضمین می کنه.

این قضیه کمیابی بیت کوین فقط یه عدد خشک و خالی نیست، بلکه ستون فقرات ارزش بیت کوین رو تشکیل می ده. دقیقاً همین ویژگیه که بیت کوین رو به یه پناهگاه امن در برابر تورم تبدیل کرده، درست مثل طلا که در طول تاریخ نقش ذخیره ارزش رو بازی کرده. وقتی یه دارایی کمیاب باشه و تقاضا براش زیاد، قیمتش بالا می ره و این چیزیه که در مورد بیت کوین بارها و بارها دیدیم. پس، هر کسی که می خواد توی دنیای رمزارزها فعالیت کنه یا سرمایه گذاری کنه، باید اهمیت این محدودیت عرضه رو خوب درک کنه.

عدد جادویی ۲۱ میلیون: سقف عرضه بیت کوین کجاست؟

مغز متفکر بیت کوین، ساتوشی ناکاموتو، که هویتش هنوز یه راز سربه مُهر باقی مونده، از همون اول یه تصمیم مهم و انقلابی گرفت: سقف عرضه بیت کوین رو روی ۲۱ میلیون واحد قرار داد. این عدد جادویی توی کد اصلی بیت کوین تعبیه شده و هیچ کس نمی تونه اونو تغییر بده. فکرش رو بکنید، توی دنیایی که هر روز پول های جدید چاپ می شن و ارزش پول های کاغذی کم و کمتر می شه، یه دارایی وجود داره که عرضه کلش مشخص و محدوده. همین ویژگی باعث شده بیت کوین به یه دارایی ضد تورمی واقعی تبدیل بشه.

حالا این ۲۱ میلیون واحد چطور وارد چرخه می شن؟ اینجاست که پای ماینینگ یا همون استخراج به میون میاد. بیت کوین های جدید از طریق فرآیند استخراج به وجود میان و تا زمانی که کل ۲۱ میلیون واحد استخراج نشن، این روند ادامه پیدا می کنه. در واقع، این محدودیت عرضه، تضمین کننده اینه که بیت کوین در طولانی مدت ارزش خودش رو حفظ می کنه و برعکس ارزهای فیات که ممکنه ارزششون رو از دست بدن، یه دارایی با ارزش ذاتی و پایدار به حساب میاد.

ماینینگ بیت کوین: دروازه ورود سکه های جدید

برای اینکه بیت کوین های جدید به چرخه وارد بشن و تراکنش های شبکه تأیید بشن، نیاز به یه فرآیند داریم که بهش می گن ماینینگ یا استخراج. ماینرها در واقع کامپیوترهای قدرتمندی هستن که با هم رقابت می کنن تا پازل های ریاضی پیچیده رو حل کنن. هر ماینری که زودتر این پازل رو حل کنه، یه بلوک جدید به بلاک چین اضافه می کنه و در ازای این کار، هم کارمزد تراکنش ها رو می گیره و هم پاداش استخراج بیت کوین رو به دست میاره.

این پاداش بلوک همون چیزیه که بیت کوین های جدید رو وارد گردش می کنه. تقریباً هر ۱۰ دقیقه یک بلوک جدید به بلاک چین اضافه می شه و ماینری که موفق به حل پازل اون بلوک بشه، پاداش مشخصی رو به عنوان بیت کوین دریافت می کنه. این فرآیند، نه تنها امنیت شبکه رو تأمین می کنه و جلوی تقلب رو می گیره، بلکه یه راه منظم و قابل پیش بینی برای عرضه بیت کوین های جدید به بازار فراهم می کنه.

رقابت ماینرها و سختی شبکه

ماینینگ بیت کوین یه جورایی مثل یه رقابت خیلی بزرگ می مونه. ماینرهای زیادی توی سراسر دنیا دارن سعی می کنن بلوک های جدید رو پیدا کنن و پاداش بگیرن. هر چقدر تعداد ماینرها بیشتر بشه و قدرت پردازشی (همون هش ریت) شبکه بالاتر بره، حل پازل ها هم سخت تر می شه. این سیستم جوری طراحی شده که سختی شبکه بیت کوین هر ۲۰۰۰ بلوک (تقریباً هر دو هفته یک بار) تنظیم بشه تا میانگین زمان پیدا کردن هر بلوک همون ۱۰ دقیقه بمونه. این یعنی اگه ماینرهای بیشتری وارد بشن، سختی بیشتر می شه و اگه ماینرها کمتر بشن، سختی کاهش پیدا می کنه. این مکانیزم تضمین می کنه که عرضه بیت کوین همواره طبق برنامه پیش بره و ثابت بمونه، فارغ از اینکه چند تا ماینر در حال فعالیت هستن.

هاوینگ بیت کوین: نصف شدن پاداش، دو برابر شدن هیجان!

یکی از هوشمندانه ترین مکانیزم های بیت کوین برای کنترل عرضه و حفظ کمیابیش، پدیده ای به نام هاوینگ بیت کوین (Bitcoin Halving) هست. هاوینگ در واقع یه رویداده که تقریباً هر چهار سال یک بار اتفاق میفته. دقیق ترش اینه که هر ۲۱۰,۰۰۰ بلوک که استخراج بشه، پاداش ماینرها نصف می شه.

بیاین یه تاریخچه کوچیک رو مرور کنیم:

• اولین بار که بیت کوین راه افتاد (سال ۲۰۰۹)، پاداش هر بلوک ۵۰ بیت کوین بود.
• سال ۲۰۱۲، اولین هاوینگ اتفاق افتاد و پاداش شد ۲۵ بیت کوین.
• سال ۲۰۱۶، هاوینگ دوم اومد و پاداش رسید به ۱۲.۵ بیت کوین.
• سال ۲۰۲۰، هاوینگ سوم رو تجربه کردیم و پاداش شد ۶.۲۵ بیت کوین.
• و بالاخره، در فروردین ماه ۱۴۰۳ (آوریل ۲۰۲۴)، هاوینگ چهارم رخ داد و پاداش هر بلوک به ۳.۱۲۵ بیت کوین کاهش پیدا کرد.

این نصف شدن پاداش ها باعث می شه نرخ ورود بیت کوین های جدید به بازار به مرور زمان کمتر و کمتر بشه و همین موضوع، تاثیر هاوینگ بر قیمت بیت کوین رو نشون می ده. چون عرضه کم می شه و تقاضا ممکنه ثابت بمونه یا حتی بیشتر بشه، معمولاً قیمت بیت کوین بعد از هاوینگ ها رشد قابل توجهی رو تجربه می کنه. این فرآیند ادامه پیدا می کنه تا آخرین بیت کوین استخراج بشه که البته کلی طول می کشه! هاوینگ های بیت کوین برای خیلی از سرمایه گذارها و فعالان بازار کریپتو یه رویداد مهم و هیجان انگیزه، چون می دونن این نصف شدن پاداش ها در بلندمدت به نفع ارزش بیت کوین خواهد بود.

آمار لحظه ای: الان چند بیت کوین استخراج شده؟

اگه بخوایم دقیق و با آمار به روز صحبت کنیم، تا اواسط سال ۲۰۲۴، بیش از ۱۹.۷ میلیون بیت کوین استخراج شده. این یعنی حدود ۹۳.۸ درصد از کل ۲۱ میلیون واحد بیت کوین، الان در گردش هستن و فقط حدود ۱.۳ میلیون بیت کوین دیگه برای استخراج باقی مونده.

شاید براتون سوال پیش بیاد که این آمار رو از کجا می شه دید؟ خوشبختانه شبکه بیت کوین کاملاً شفاف عمل می کنه و هر کسی می تونه با استفاده از ابزارهایی به اسم بلاکچین اکسپلورر (Blockchain Explorer) این آمار رو به صورت لحظه ای ببینه. وب سایت هایی مثل Blockchain.com یا BTC.com اطلاعات دقیقی از تعداد بلوک های استخراج شده، پاداش هر بلوک و تعداد بیت کوین در گردش رو بهتون نشون می دن.

یه نکته جالب اینجا وجود داره: شاید هیچ وقت تعداد بیت کوین ها دقیقاً به ۲۱,۰۰۰,۰۰۰ واحد نرسه! چرا؟ چون پروتکل بیت کوین از اعداد اعشاری خیلی کوچیک (تا ۸ رقم اعشار) برای محاسبه استفاده می کنه و در طول زمان، ممکنه یه مقدار خیلی ناچیز (مثلاً ۰.۰۰۰۰۰۰۰۱) از پاداش ها استخراج نشه. برای همین، خیلی از کارشناس ها پیش بینی می کنن که عدد نهایی ممکنه چیزی حدود ۲۰,۹۹۹,۹۹۹.۹۷۶۹ بیت کوین باشه، نه دقیقاً ۲۱ میلیون. این موضوع هم خودش به کمیابی بیت کوین اضافه می کنه.

بیت کوین های گم شده: سرمایه هایی که شاید هیچ وقت پیدا نشن!

حالا که فهمیدیم تعداد بیت کوین های استخراج شده چقدره، یه واقعیت تلخ اما مهم دیگه هم وجود داره: همه بیت کوین هایی که استخراج شدن، لزوماً در دسترس نیستن و نمی شه ازشون استفاده کرد. اینجاست که با پدیده بیت کوین گم شده روبرو می شیم.

بیت کوین ها به دلایل مختلفی ممکنه برای همیشه از دسترس خارج بشن. مثلاً:

• فراموشی یا از دست دادن کلید خصوصی: کلید خصوصی مثل رمز گاوصندوق بیت کوین شماست. اگه این کلید رو گم کنید یا فراموش کنید، دیگه هیچ راهی برای دسترسی به بیت کوین هاتون نیست. خیلیا سال ها پیش که بیت کوین ارزشی نداشت، کلیدهای خصوصیشون رو توی یه فایل TXT روی کامپیوترشون ذخیره کردن و بعداً اون کامپیوتر خراب شد یا فایل پاک شد. الان اون بیت کوین ها برای همیشه از دست رفتن.
• فوت مالکین: متأسفانه اگه کسی که بیت کوین داره فوت کنه و ورثه از کلیدهای خصوصی یا عبارت بازیابی (Seed Phrase) باخبر نباشن، اون بیت کوین ها عملاً از بین می رن.
• ارسال به آدرس اشتباه: بلاک چین غیرقابل برگشته. اگه بیت کوین هاتون رو به یه آدرس اشتباه بفرستید که کسی بهش دسترسی نداره، دیگه نمی تونید اونو برگردونید.
• هارد دیسک های گمشده یا دور انداخته شده: در سال های اولیه، بعضی ها بیت کوین هاشون رو روی هارد دیسک هایی که الان دیگه پیدا نمی شن یا دور انداخته شدن، نگهداری می کردن.

آمارهای مختلفی در مورد میزان بیت کوین های گم شده وجود داره. برخی تخمین ها نشون می دن که شاید چیزی حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد از کل بیت کوین های استخراج شده، الان غیرقابل دسترس هستن. فکرش رو بکنید، این یعنی میلیون ها بیت کوین که هرگز وارد چرخه نمی شن و به کمیابی واقعی این ارز دیجیتال اضافه می کنن. این موضوع روی کمیابی واقعی بیت کوین تاثیر زیادی داره و عملاً عرضه در گردش رو از اون ۱۹.۷ میلیون استخراج شده هم کمتر می کنه.

آخرین بیت کوین کی استخراج میشه؟ پیش بینی جدول زمانی

با وجود همه هاوینگ ها و نصف شدن پاداش ها، فرآیند استخراج بیت کوین هنوز خیلی طولانیه! به لطف همین طراحی هوشمندانه ساتوشی، آخرین بیت کوین تخمین زده میشه که حدود سال ۲۱۴۰ میلادی استخراج بشه. یعنی چیزی نزدیک به ۱۲۰ سال دیگه از الان!

شاید با خودتون بگین چرا اینقدر طول می کشه؟ دلیلش همون مکانیزم هاوینگ و نصف شدن پاداش هاست. درسته که در ابتدا پاداش هر بلوک ۵۰ بیت کوین بود، اما هر چهار سال یک بار این پاداش نصف می شه و همین باعث می شه سرعت استخراج بیت کوین های جدید به مرور زمان کندتر و کندتر بشه. این طراحی دقیق، تضمین می کنه که عرضه بیت کوین به صورت تدریجی و با برنامه ریزی قبلی وارد چرخه بشه و شوکی به بازار وارد نکنه. پس خیالتون راحت، تا سال ۲۱۴۰ کلی زمان داریم و جای نگرانی برای اتمام استخراج نیست!

آینده بیت کوین بعد از اتمام استخراج: چی میشه؟

خب، می رسیم به سوال مهمی که خیلیا رو درگیر کرده: وقتی که حدود سال ۲۱۴۰ آخرین بیت کوین هم استخراج شد، اون موقع چی می شه؟ آیا شبکه بیت کوین از بین می ره؟ ماینرها بیکار می شن؟

بیاین یه سری سناریو رو بررسی کنیم:

1. بقا با کارمزد تراکنش ها: الان ماینرها دو نوع پاداش می گیرن: یکی پاداش بلوک (همین بیت کوین های جدید که استخراج می کنن) و یکی هم کارمزد تراکنش هایی که توی اون بلوک تأیید می کنن. بعد از سال ۲۱۴۰ که دیگه پاداش بلوک وجود نداره، ماینرها فقط از طریق کارمزدهای تراکنش درآمد خواهند داشت. اگه شبکه بیت کوین همچنان پرکاربرد باشه و تعداد زیادی تراکنش روش انجام بشه، کارمزدهای جمع آوری شده می تونه انگیزه کافی برای ادامه فعالیت ماینرها رو فراهم کنه. این کارمزدها تضمین می کنه که حتی در غیاب پاداش های استخراج، ماینرها همچنان انگیزه داشته باشن تا شبکه رو ایمن نگه دارن و تراکنش ها رو تأیید کنن.

2. نقش راه حل های لایه دوم (Layer-2 Solutions): ممکنه با افزایش کارمزدها در شبکه اصلی (لایه یک)، راه حل های لایه دوم مثل شبکه لایتنینگ (Lightning Network) اهمیت بیشتری پیدا کنن. این راه حل ها به کاربران اجازه می دن تراکنش های کوچک و روزمره رو با سرعت بالا و کارمزد خیلی کم انجام بدن، در حالی که تراکنش های بزرگ تر و مهم تر روی لایه اصلی بلاک چین تسویه بشن. این می تونه به حفظ کارایی تراکنش ها و کاهش فشار روی ماینرها کمک کنه.

3. بیت کوین به عنوان ذخیره ارزش محض: ممکنه بیت کوین بیشتر و بیشتر به سمت نقش ذخیره ارزش خالص حرکت کنه، درست مثل طلا. یعنی به جای اینکه برای خریدهای روزمره استفاده بشه (که شاید کارمزدش بالا بره)، بیشتر به عنوان یه دارایی برای نگهداری و سرمایه گذاری بلندمدت مورد استفاده قرار بگیره. در این صورت، حجم تراکنش ها کمتر می شه، اما ارزش هر تراکنش بالا می ره و همین می تونه کارمزد کافی برای ماینرها رو تأمین کنه.

4. تغییرات پروتکل (سناریوی بعید): اگرچه خیلی بعیده و خلاف فلسفه بیت کوینه، اما از لحاظ تئوری این امکان هست که جامعه بیت کوین (با اجماع بسیار گسترده) تصمیم به تغییر پروتکل بگیره. اما با توجه به ماهیت غیرمتمرکز بیت کوین و اهمیت ثابت موندن قوانینش، این سناریو خیلی دور از انتظاره.

البته یه نگرانی هایی هم وجود داره. مثلاً اگه کارمزدها اونقدر بالا نره که برای ماینرها سودآور باشه، ممکنه تعداد ماینرها کم بشه و امنیت شبکه به خطر بیفته. یا ممکنه ماینرها با هم تبانی کنن (Miner Collusion) و سعی کنن کارمزدها رو به صورت مصنوعی بالا ببرن. حتی امکان ایجاد بلوک های یتیم (Orphan Blocks) که می تونن امنیت شبکه رو مختل کنن، مطرح شده. اما جامعه بیت کوین همیشه راه حل هایی برای این چالش ها پیدا کرده و پیش بینی می شه که آینده بیت کوین پس از استخراج کامل هم با راهکارهای جدید و هوشمندانه همراه باشه.

مهمترین ویژگی بیت کوین، یعنی کمیابی ۲۱ میلیون واحدی آن، آن را به طلای دیجیتالی تبدیل کرده که در برابر تورم مقاوم است و ارزش خود را در بلندمدت حفظ می کند.

اهمیت کمیابی بیت کوین: چرا این محدودیت حیاتی است؟

شاید الان دیگه حسابی متوجه شده باشید که چرا محدودیت عرضه بیت کوین، اینقدر مهمه و در واقع، قلب فلسفه وجودی این ارز دیجیتال به حساب میاد. این فقط یه ویژگی فنی نیست، بلکه یک تصمیم اقتصادی اساسی و زیربنایی هست که بیت کوین رو از هر پول و دارایی دیگه ای متمایز می کنه. بیاین مرور کنیم که چرا این محدودیت حیاتیه:

• مقاومت در برابر تورم: برخلاف ارزهای فیات که دولت ها می تونن بی رویه چاپ کنن و باعث کاهش ارزش پول بشن، بیت کوین ذاتاً ضد تورمه. این یعنی ارزشش در طول زمان حفظ می شه و حتی رشد می کنه، چون عرضه اون ثابته و قابل افزایش نیست.
• نقش طلای دیجیتال: دقیقاً مثل طلا که یه دارایی کمیاب و با ارزشه و به عنوان پناهگاهی در برابر بحران های اقتصادی و تورم شناخته می شه، بیت کوین هم همون نقش رو در دنیای دیجیتال بازی می کنه. کمیابی اون، باعث شده به عنوان یک ذخیره ارزش (Store of Value) قابل اعتماد مورد پذیرش قرار بگیره.
• اعتماد و اعتبار: این محدودیت عرضه، به بیت کوین اعتبار زیادی بخشیده. وقتی می دونید که سقف عرضه یه دارایی مشخصه و هیچ کس نمی تونه دلخواه اونو زیاد کنه، اعتماد به اون دارایی هم بالا می ره. این اعتماد، بخش مهمی از پذیرش گسترده تر بیت کوین در آینده خواهد بود.
• محرک رشد قیمت: از لحاظ اقتصادی، وقتی عرضه یه کالا محدوده و تقاضا براش زیاد باشه، قیمتش بالا می ره. در مورد بیت کوین هم همینطوره. با افزایش پذیرش و تقاضا برای این ارز دیجیتال، کمیابی اون باعث می شه ارزشش در بلندمدت افزایش پیدا کنه و این یکی از دلایل اصلی جذابیتی هست که برای سرمایه گذاران داره.

پس، می بینید که کمیابی بیت کوین فقط یه عدد نیست، بلکه یه مفهوم اقتصادی قدرتمنده که ارزش، اعتماد و آینده این ارز دیجیتال رو شکل می ده. این همون چیزیه که بیت کوین رو به یه پدیده منحصربه فرد در تاریخ مالی تبدیل کرده.

جمع بندی: چشم انداز بیت کوین با عرضه محدود

تا اینجا با هم حسابی گشتیم و دیدیم که تعداد بیت کوین های استخراج شده تا کجا پیش رفته، چطور مکانیزم های هوشمندانه ای مثل هاوینگ و سختی شبکه، عرضه این ارز دیجیتال رو کنترل می کنن و چرا عدد ۲۱ میلیون برای آینده بیت کوین انقدر حیاتیه. فهمیدیم که بیت کوین، با این سقف عرضه ثابت و ضد تورمی اش، یه دارایی منحصربه فرد در دنیای مالیه که حسابی خودش رو به عنوان طلای دیجیتال ثابت کرده.

دیدیم که چطور ماینرها با تأیید تراکنش ها و استخراج بلوک های جدید، نقش حیاتی در امنیت شبکه و ورود تدریجی بیت کوین به چرخه دارن. همینطور به بحث بیت کوین های گم شده پرداختیم که چطور عرضه واقعی رو تحت تأثیر قرار می دن. فهمیدیم که تا استخراج آخرین بیت کوین (حدود سال ۲۱۴۰) هنوز راه درازی در پیشه و بعد از اون هم شبکه قرار نیست بمیره، بلکه با تکیه بر کارمزدهای تراکنش ها به حیات خودش ادامه می ده.

خلاصه کلام اینکه، بیت کوین یه جورایی مثل یه ساعت سوئیسی دقیق و حساب شده طراحی شده؛ هر جزءش برای هدف خاصی کار می کنه و همه این ها دست به دست هم می دن تا بیت کوین رو به یه دارایی کمیاب، باارزش و قابل اعتماد تبدیل کنن. این محدودیت عرضه، نه تنها در گذشته به رشد خیره کننده بیت کوین کمک کرده، بلکه نقشه راه اون رو برای تبدیل شدن به یک بخش جدانشدنی از اقتصاد جهانی در آینده هم ترسیم می کنه. پس، با خیال راحت می تونیم بگیم که اهمیت کمیابی بیت کوین توی دنیای امروز و فردا، حرف اول رو می زنه و این پادشاه ارزهای دیجیتال، با این ویژگی منحصر به فردش، قراره مسیرهای جدیدی رو توی دنیای مالی باز کنه.

سوالات متداول (FAQ)

چگونه می توان تعداد بیت کوین های استخراج شده را به صورت لحظه ای مشاهده کرد؟

برای مشاهده تعداد بیت کوین های استخراج شده به صورت لحظه ای و همچنین سایر آمارهای مربوط به شبکه بیت کوین، می تونید از وب سایت های بلاکچین اکسپلورر استفاده کنید. وب سایت هایی مثل Blockchain.com یا BTC.com اطلاعات دقیقی رو بهتون ارائه می دن. کافیه به این سایت ها سر بزنید و تعداد بلوک های استخراج شده و مقدار کل بیت کوین در گردش رو ببینید.

آیا امکان دارد پروتکل بیت کوین تغییر کند و سقف ۲۱ میلیون واحد افزایش یابد؟

از لحاظ تئوری، هر چیزی در پروتکل بیت کوین قابل تغییره، اما از لحاظ عملی و با توجه به ماهیت غیرمتمرکز بیت کوین، تقریباً غیرممکنه که سقف ۲۱ میلیون واحدی تغییر کنه. برای چنین تغییری، نیاز به اجماع بسیار گسترده در کل جامعه بیت کوین (شامل ماینرها، توسعه دهندگان، نودها و کاربران) هست که با فلسفه کمیابی و ضد تورمی بیت کوین در تضاد مستقیمه. در نتیجه، انتظار نمی ره که چنین تغییری هرگز اتفاق بیفته.

تاثیر افزایش یا کاهش تعداد ماینرها بر زمان استخراج بیت کوین چیست؟

افزایش یا کاهش تعداد ماینرها (و در نتیجه، قدرت محاسباتی یا هش ریت شبکه) تاثیری روی میانگین زمان استخراج هر بلوک بیت کوین نداره. شبکه بیت کوین دارای مکانیزم تنظیم سختی هست که هر ۲۰۰۰ بلوک (تقریباً هر دو هفته یک بار) فعال می شه. اگه تعداد ماینرها زیاد بشه، سختی استخراج بالاتر می ره تا زمان استخراج هر بلوک در حدود ۱۰ دقیقه حفظ بشه و اگه تعداد ماینرها کم بشه، سختی کاهش پیدا می کنه. این مکانیزم تضمین می کنه که عرضه بیت کوین همیشه طبق برنامه و زمان بندی مشخص پیش بره.

آیا بیت کوین های از دست رفته (Lost Bitcoin) قابل بازیابی هستند؟

متأسفانه، بیت کوین هایی که به دلیل فراموشی کلید خصوصی، از دست دادن عبارت بازیابی یا ارسال به آدرس های اشتباه، گم شده تلقی می شن، تقریباً هیچ راهی برای بازیابی ندارند. طبیعت غیرمتمرکز و امنیتی بلاک چین بیت کوین به این معنیه که اگه کنترل کلید خصوصی رو از دست بدید، هیچ شخص یا نهادی نمی تونه به شما کمک کنه که به اون بیت کوین ها دسترسی پیدا کنید. اون ها برای همیشه از دسترس خارج می شن و به کمیابی کل بیت کوین در گردش اضافه می کنن.

تعداد بیت کوین های ساتوشی ناکاموتو چقدر است و چرا حرکت نکرده اند؟

تخمین زده میشه که ساتوشی ناکاموتو، خالق ناشناس بیت کوین، در سال های اولیه فعالیت شبکه، حدود ۷۰۰ هزار تا ۱ میلیون بیت کوین استخراج کرده و اون ها رو توی کیف پول های خودش نگه داشته. نکته جالب اینجاست که این بیت کوین ها از همون ابتدا تا الان هیچ وقت جابه جا نشدن. دلیل این موضوع مشخص نیست، اما این عدم حرکت، به نوعی به اعتبار و افسانه ساتوشی ناکاموتو اضافه می کنه و بعضی ها معتقدن این نشانه ای از عدم علاقه ساتوشی به استفاده از قدرت مالیش روی شبکه است.

آیا استخراج بیت کوین برای محیط زیست مضر است؟

بله، استخراج بیت کوین به انرژی زیادی نیاز داره و همین موضوع باعث شده که انتقاداتی در مورد تاثیر اون روی محیط زیست مطرح بشه. این مصرف انرژی می تونه به افزایش انتشار گازهای گلخانه ای کمک کنه، به خصوص اگه از منابع انرژی فسیلی برای استخراج استفاده بشه. با این حال، تلاش های زیادی در جریان هست تا ماینرهای بیشتری از منابع انرژی تجدیدپذیر (مثل خورشیدی، بادی و آبی) استفاده کنن تا تأثیرات منفی زیست محیطی کاهش پیدا کنه و استخراج بیت کوین پایدارتر بشه.