چرا کودکان چاق کمتر یاد می گیرند؟

نگاه به چاقی کودکان از حوزه روانشناختی به آن ها و خانواده هایشان کمک می کند تا افکار و رفتار های ناسالم مرتبط با غذاخوردن و تحرک را شناسایی و اصلاح کنند الگو های غذایی سالم تری هم داشته باشند.

نکته ای که آسیه خالقی روانشناس کودک هم آن را تایید می کند و می گوید: به طور کلی مغز فرمانده بدن است و زمانی که فرد دچار چاقی می شود نه تنها مغز او که کل سیستم بدن تحت تاثیر قرار می گیرد.

خالقی در گفتگو با همشهری درباره دلیلی که هوش کودکان به دلیل چاقی تهدید می شود به نکته جالبی اشاره می کند و توضیحات بیشتری درباره وضعیت این افراد دارد.

زمان طولانی دریافت علائم سیری

به گفته این روانشناس هوش دو قسمت است بخش ارثی و ژنتیکی (هوش سیال) و بخش آموزشی (هوش متبلور). در بخش دوم آی کیو تخت تاثیر آموزش های محیطی آنچه والدین به کودک می آموزند و … قرار دارد. آی کیو شامل هر دو می شود و هم کلامی و غیرکلامی است. هوش ژنتیکی ارثی افراد هم در فهرست غیرکلامی ها قرار می گیرد.

او در توضیح بیشتر بیان می کند: زمانی که یک کودک دچار اضافه وزن یا چاقی می شود به مانند سایر افراد سیستم بدنی او دچار تغییرات می شوند. حجم معده این کودکان بیشتر است و علائم سیری به مغز آن ها دیرتر ارسال می شود تا دست از غذا بکشند. البته بدن سلول های هوشمند دارد و این شرایط را مدیریت می کند اما به هر صورت اختلالاتی در بدن رخ می دهد.

اولویت اول غذاست

خالقی با بیان این که عمده توجه کودک چاق به غذا و خوراکی هاست عنوان می کند: آن ها عمدتا غذا های آرامش بخش با کالری بالا مصرف می کنند. با کودکان زیادی مواجه هستیم که در محیط های آموزشی نگران وعده های غذایی مورد علاقه شان هستند که مادرشان برای آن ها در نظر گرفته است. این نگرانی باعث می شود که توجهات محیطی کودک کاهش پیدا کند.

به گفته این روانشناس توجه یک امر انتخابی است و پیش از توجه به آموزش انتخاب این کودکان خوردنی ها هستند. به همین دلیل ممکن است نسبت به همسالان خود که دچار اختلالی نیستند در یادگیری ها جا بمانند و حتی یادگرفتن جدول ضرب هم برای آن امری سخت و طاقت فرسا شود.

تغییر در عدد هوش متبلور

او ادامه می دهد: زمانی که کودک از آموزش عقب بماند هوش کلامی او کاهش پیدا می کند و این مساله عدد هوش متبلور او را تغییر می دهد.

به گفته خالقی این کودکان آنقدر به غذا وابسته هستند که اگر خوراکی مورد علاقه یا وعده غذایی مورد نظرشان را در اختیار نداشته باشند ممکن است رفتار های پرخاشگرانه داشته باشند یا به عمد نسبت به محیط بی توجهی کنند. این کودکان در محیط های آموزشی تمرکز لازم برای کسب مهارت و یادگیری را ندارند و خیلی هم اهمیتی به این آموزش ها نمی دهند.

این روانشناس تاکید می کند: این وضعیت باید از سوی والدین مورد توجه قرار بگیرد و با کمک متخصصان و کارشناسان نسبت به اصلاح عادات بد غذایی کودکانشان یک گام جدی بردارند.