دلیل افزایش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ در جوانان

کمبود یک مواد مغذی کلیدی ممکن است یک علامت هشدار دهنده اولیه برای سرطان روده بزرگ در جوانان باشد.

سرطان روده بزرگ معمولاً افراد مسن تر به ویژه افراد بالای ۶۵ سال را درگیر می کند. با این حال از دهه ۹۰ میلادی آمار ابتلا بزرگسالان زیر ۵۰ سال به طور پیوسته در حال افزایش بوده است. جوئل میسون متخصص گوارش اخیراً به اشتراک گذاشت که خونریزی معقدی تغییر محسوس در عادات روده و کم خونی ناشی از فقر آهن از علائم شایع سرطان روده بزرگ هستند.

کمبود آهن نیز یکی از شایع ترین مشکلات تغذیه ای در جهان نامیده می شود. یک مطالعه اخیر گزارش داده است ۲۹٪ از بزرگسالان ایالات متحده از کمبود مطلق یا عملکردی آهن رنج می برند به این معنی که تقریباً یک نفر از هر ۳ آمریکایی ممکن است دچار کمبود آهن تشخیص داده نشده باشند. به گفته انجمن هماتولوژی آمریکا کمبود مطلق آهن که به ویژه در میان زنان کودکان و گیاهخواران شایع است با کاهش شدید یا عدم وجود ذخایر آهن مشخص می شود. در کمبود عملکردی آهن ذخایر آهن کافی وجود دارد اما بدن نمی تواند به طور مؤثر از آن ها استفاده کند. کمبود آهن سیستم ایمنی را به خطر می اندازد و مبارزه با بیماری را برای بدن سخت تر می کند.

علائم کمبود آهن شامل خستگی ضعف سردی اندام های بدن درد قفسه سینه رنگ پریدگی پوست از دست دادن اشتها تنگی نفس سبکی سر سردرد و میل به خوردن یخ خاک کاغذ و حتی خاک رس می شود. غذا های غنی از آهن عبارتند از: گوشت قرمز مرغ ماهی اسفناج لوبیا غلات کامل و تخم مرغ. کمبود آهن می تواند منجر به کم خونی شود. زمانی که تعداد گلبول های قرمز خون پایین است بدن برای جذب آهن دچار مشکل می شود. بر طبق تحقیقاتی در سال ۲۰۲۳ کم خونی در ۳۰ تا ۷۵ درصد از بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ رایج است. وقتی صحبت از آهن به میان می آید مقدار زیاد آن می تواند به همان اندازه خطرناک باشد.

تحقیقات نشان داده است که مصرف بیش از حد آهن در طول زندگی می تواند خطر ابتلا به سرطان های ریه و روده بزرگ را افزایش دهد. محققان معتقدند که تومور ها از آهن اضافی برای رشد خود استفاده می کنند. آهن اضافی همچنین می تواند در کبد انباشته شود و منجر به مسمومیت شود. به همین دلیل ایجاد تعادل میان کمبود آهن و آهن اضافی بسیار مهم است.

شواهد جدید نشان می دهد کاهش مصرف آهن و سطوح پایین آهن نیز با ابتلا به سرطان روده مرتبط است. این کشف جدید و نشان می دهد مصرف بهینه آهن باید به دقت بررسی شود. مکمل های آهن برای دستیابی به این تعادل بسیار مفید هستند. آهن موجود در بدن «آهن عنصری» نامیده می شود. انتخاب مکمل خوراکی و دوز مناسب به میزان آهن عنصری آن بستگی دارد باید توسط پزشکان تجویز شود تا تعادل آهن در بدن حفظ شود و از پیامد های خطرناک مصرف بیش از حد یا کم این ماده مغذی جلوگیری شود.