خلاصه کتاب زبان تن ( نویسنده ریچارد مول وی )

زبان بدن، یک ابزار قدرتمند برای درک ناگفته ها و پیام های پنهان در هر ارتباطی است که به شما کمک می کند بهتر بفهمید آدم ها واقعاً چه چیزی در ذهنشان دارند یا چه حسی به موقعیت دارند، حتی اگه هیچی نگن.

تاحالا شده با یکی حرف بزنید و حس کنید حرفاش با حالتش یکی نیست؟ یا اینکه یه نفر بدون اینکه کلمه ای بگه، با نگاهش یا دستاش کلی حرف بزنه؟ راستش رو بخواید، این همون جادوی زبان بدنه. جادویی که ریچارد مول وی توی کتاب زبان تن به ساده ترین شکل ممکن رمزگشایی کرده. اگه دلتون می خواد رازهای ناگفته ارتباطات رو کشف کنید و بفهمید آدم ها با بدنشون چه سیگنال هایی می فرستن، این خلاصه قراره یه نقشه راه عالی براتون باشه تا با مفاهیم اصلی این کتاب آشنا بشید.

مقدمه: چرا زبان بدن مهم است؟

تو دنیایی که همه چیز سریع اتفاق میفته و ارتباطات ما خیلی پیچیده شده، شاید فکر کنید فقط حرفایی که می زنیم مهمن. اما حقیقت اینه که بخش بزرگی از پیام هایی که ما می فرستیم و دریافت می کنیم، اصلاً کلامی نیست! یعنی چی؟ یعنی همین حالات چهره، ژست های دست، طرز ایستادن، حتی نگاه کردن ما به بقیه، همه و همه یه زبون خاص خودشون رو دارن که بهش می گیم زبان بدن. این زبون، خیلی وقتا از کلمات هم صادق تره و ناخودآگاه یه عالمه اطلاعات در مورد احساسات، نیت ها و حتی شخصیت آدما به ما می ده.

اهمیت زبان بدن، فقط به روانشناسی محدود نمیشه. اگه یه فروشنده باشید، دونستن زبان بدن مشتری بهتون کمک می کنه بفهمید اون واقعاً به محصولتون علاقه مند هست یا نه. اگه تو یه جلسه کاری باشید، با خوندن زبان بدن همکارتون می تونید بفهمید موافقه یا داره مخالفت می کنه. یا حتی تو روابط شخصی و خانوادگی، درک سیگنال های غیرکلامی می تونه سوءتفاهم ها رو کم کنه و رابطه رو عمیق تر و بهتر کنه. خلاصه که بلد بودن زبان بدن، یه جور مهارت زندگیه که می تونه تو هر زمینه ای به کمکتون بیاد. کتاب زبان تن ریچارد مول وی، دقیقاً برای همین نوشته شده تا این مهارت رو قدم به قدم بهمون یاد بده.

ریچارد مول وی: خالق زبان تن کیست؟

شاید اسم ریچارد مول وی به اندازه بعضی از نویسنده های معروف دیگه تو زمینه زبان بدن به گوشتون نخورده باشه، اما تأثیرگذاری و دیدگاه های اون تو این حوزه واقعاً قابل توجهه. ریچارد مول وی، یه متخصص ارتباطات و رفتارشناسیه که سال ها عمرش رو صرف مطالعه و تحلیل ارتباطات غیرکلامی کرده. اون برخلاف خیلی از متخصص ها که شاید بیشتر روی جنبه های نظری تأکید دارن، نگاهی کاملاً کاربردی و عملی به موضوع زبان بدن داشته. هدف اصلیش این بوده که این علم رو از فضای آکادمیک خارج کنه و به زبانی ساده و قابل فهم برای عموم مردم توضیح بده.

مول وی معتقده که ما آدم ها، از همون دوران کودکی و حتی قبل از اینکه حرف بزنیم، با زبان بدن ارتباط برقرار می کنیم و ازش سر درمی آریم. اما با گذشت زمان و پیچیده تر شدن زندگی، این توانایی ناخودآگاه رو نادیده می گیریم و بهش بی اعتماد میشیم. کتاب زبان تن دقیقاً اومده تا همین باور غلط رو از بین ببره و به ما یادآوری کنه که چقدر تو درک زبان بدن باتجربه هستیم و فقط نیاز داریم این دانش پنهان رو دوباره بیدار کنیم. مول وی تو نوشته هاش تلاش می کنه تا با مثال های ملموس و قابل درک، اصول پیچیده زبان بدن رو به یه ابزار کاربردی تو دست ما تبدیل کنه.

مفاهیم بنیادی در کتاب زبان تن

قبل از اینکه شیرجه بزنیم تو فصول مختلف کتاب، مول وی چند تا مفهوم اساسی رو معرفی می کنه که دونستن اونا برای فهم کل کتاب خیلی مهمه. اگه این پایه ها رو خوب درک کنیم، بقیه مطالب هم مثل آب خوردن برامون جا میفته.

زبان بدن چیست؟ تعاریف و اصول اولیه

بذارید ساده بگم؛ زبان بدن، هر پیامیه که ما بدون استفاده از کلمات، با بدنمون می فرستیم. این می تونه یه لبخند باشه، یه چشمک، دست به سینه شدن، یا حتی طرز نشستن و ایستادن ما. مول وی تأکید می کنه که بیشتر این سیگنال ها کاملاً ناخودآگاه اتفاق میفتن. یعنی ما داریم یه کاری می کنیم یا یه حالتی داریم، اما خودمون متوجه نیستیم که داریم چه پیامی به بقیه می فرستیم. مثلاً وقتی ناراحتیم، ناخودآگاه ابروهامون می ره تو هم یا سرمون رو پایین می ندازیم. این ناخودآگاه بودن، زبان بدن رو خیلی قدرتمند و در عین حال صادق تر از حرف های ما می کنه.

ریچارد مول وی توضیح می ده که برخلاف زبان کلامی که باید یاد بگیریم و قواعد خاص خودش رو داره، زبان بدن از یه سری غرایز و الگوهای رفتاری مشترک بین آدما میاد. البته ممکنه بعضی حرکات توی فرهنگ های مختلف معانی متفاوتی داشته باشن، اما اصول اولیه و خیلی از سیگنال های پایه، تو همه جای دنیا تقریباً یه معنی مشترک دارن. یاد گرفتن زبان بدن یعنی بتونیم این سیگنال ها رو درست بخونیم و بفهمیم طرف مقابلمون واقعاً چه حسی داره یا چه فکری می کنه.

ارتباط کلامی و غیرکلامی: تضاد یا هماهنگی؟

شاید براتون پیش اومده باشه که یکی بهتون بگه نه، من عصبانی نیستم! ولی صورتش قرمز شده باشه، دستاش رو مشت کرده باشه و صداش بلرزه. اینجا قضیه چیه؟ حرفی که می زنه با رفتارش کاملاً فرق داره. مول وی اینجا روی یه نکته طلایی دست می ذاره: وقتی ارتباط کلامی و غیرکلامی با هم همخوانی ندارن، معمولاً این زبان بدن که حرف آخر رو می زنه و راستش رو می گه. ما آدما به صورت ناخودآگاه بیشتر به سیگنال های غیرکلامی اعتماد می کنیم، چون اونا کمتر قابل دستکاری هستن.

اون از مفهومی به اسم کنگره پیام ها حرف می زنه. یعنی وقتی که همه سیگنال هایی که می فرستیم (چه کلامی و چه غیرکلامی) با هم هماهنگ باشن، پیام ما خیلی قوی تر و معتبرتره. اما اگه این هماهنگی وجود نداشته باشه، شنونده دچار سردرگمی میشه و معمولاً به چیزی که با چشماش می بینه یا با حواسش حس می کنه، بیشتر اعتماد می کنه تا کلماتی که می شنوه. همین قضیه نشون می ده که چقدر کنترل و آگاهی روی زبان بدن خودمون و توانایی خوندن زبان بدن دیگران می تونه تو ارتباطاتمون سرنوشت ساز باشه.

سفری به دل فصول کتاب زبان تن و رازگشایی از حرکات

حالا که با مفاهیم اصلی آشنا شدیم، وقتشه که یه گشتی تو بخش های مختلف کتاب بزنیم و ببینیم ریچارد مول وی چطور اجزای مختلف زبان بدن رو موشکافی می کنه. هر کدوم از این بخش ها، مثل یه پنجره ان که به روی دنیایی از سیگنال های ناگفته باز میشن.

صورت: آینه تمام نمای احساسات ما

خب، می رسیم به مهمترین قسمت بدن برای نمایش احساسات: صورت. مول وی توضیح می ده که صورت ما، یه جورایی تابلو اعلانات احساساتمون محسوب میشه. شادی، غم، عصبانیت، تعجب، ترس، انزجار؛ همه شون ردپایی تو صورتمون دارن. شاید فکر کنید تشخیص اینا آسونه، اما کلی ظرافت پنهان دارن.

• چشم ها: می گن چشم ها پنجره روحن، و این واقعاً درسته. ارتباط چشمی مستقیم نشونه صداقت و توجهه. اما اگه کسی همش به اینور و اونور نگاه کنه، شاید داره یه چیزی رو ازتون پنهان می کنه یا معذب و استرس داره. گشاد شدن مردمک چشم هم می تونه نشونه علاقه و هیجان باشه.
• لبخندها: همه لبخندها یه معنی ندارن. لبخند واقعی که بهش لبخند دوشن می گن، چروک های کوچیکی کنار چشم ایجاد می کنه و نشونه شادی از ته دله. اما بعضی لبخندها فقط برای ادب یا پنهان کردن چیزیه که فقط لب ها توش درگیرن و چشم ها بی تفاوت می مونن.
• ابرو و پیشانی: اخم کردن نشونه ناراحتی یا تمرکزه، در حالی که بالا انداختن ابروها می تونه نشونه تعجب باشه.

سر و حال و هوای آن: از تأیید تا انکار

سر ما هم کلی حرف برای گفتن داره، حتی اگه ساکت باشه. حرکات سر می تونن خیلی سریع و دقیق پیام هایی رو منتقل کنن که کلمات از پسش برنمیان. مول وی به نکات جالبی در مورد حرکات سر اشاره می کنه:

• تکان دادن سر (پایین و بالا): این حرکت جهانی ترین نشونه تأیید و موافقته. اگه کسی تو حرفاتون سرش رو تأییدآمیز تکون بده، یعنی داره به حرفاتون گوش میده و باهاتون هم عقیده ست.
• تکان دادن سر (چپ و راست): این هم جهانی ترین نشونه انکار یا مخالفته. اگه تو یه مذاکره، طرف مقابلتون با سرش مدام نه میگه، حتی اگه با زبون بگه آره، باید به پیام غیرکلامیش بیشتر توجه کنید.
• کج کردن سر: وقتی کسی سرش رو کج می کنه، معمولاً نشونه اینه که داره با دقت گوش میده و کنجکاوه. این حرکت نشونه علاقه و همدلیه.
• پایین انداختن سر: این حرکت می تونه نشونه خجالت، شرمندگی یا حتی تسلیم باشه. اگه کسی سرش رو پایین نگه داره، شاید داره احساس ضعف می کنه یا میخواد از موقعیت فرار کنه. برعکس، سر بالا گرفتن نشونه اعتماد به نفس و غروره.

دست ها و بازوها: حرف هایی که نمی زنیم!

دست ها و بازوها از پرکاربردترین قسمت های بدن برای ارسال سیگنال هستن. از اشاره کردن گرفته تا دفاع کردن، همه و همه با دست ها انجام میشن. مول وی کلی نکته کلیدی در موردشون داره:

• نمایش کف دست ها: وقتی کسی کف دست هاش رو به شما نشون می ده، ناخودآگاه نشونه صداقت و عدم پنهان کاریه. مثل اینه که میگه چیزی برای پنهان کردن ندارم.
• دست به سینه بودن: این یکی از معروف ترین حرکات تدافعیه. وقتی کسی دست به سینه میشه، معمولاً داره یه جور دیوار بین خودش و بقیه می سازه و ممکنه حس امنیت نداشته باشه یا با چیزی که می گید مخالف باشه. البته گاهی هم فقط نشونه سرما یا راحتیه، پس باید به بقیه سیگنال ها هم دقت کرد.
• گره کردن دست ها: چه جلوی بدن، چه پشت سر، گره کردن دست ها می تونه نشونه استرس، اضطراب یا حتی ناامیدی باشه.
• لمس صورت: خاراندن بینی، مالیدن چشم، یا لمس دهان می تونه نشونه دروغگویی، شک یا عدم اطمینان باشه. البته همیشه اینطور نیست، اما یه چراغ قرمزه که باید حواستون بهش باشه.

پاها و زبان پنهان آنها: ناخودآگاه ترین حرکات!

شاید فکر کنید پاها چه حرفی برای گفتن دارن؟ اما مول وی میگه پاها یکی از صادق ترین بخش های بدن هستن چون کمتر از بقیه اعضا آگاهانه کنترل میشن. سیگنال هایی که پاها می فرستن، معمولاً خیلی دقیق تر از بقیه بخش ها هستن چون ما کمتر بهشون توجه می کنیم:

• جهت گیری پاها: پاها همیشه به سمتی اشاره می کنن که فرد به اونجا متمایله یا می خواد بره. اگه تو یه مکالمه، پاهای کسی به سمت در خروجی باشه، حتی اگه باهاتون حرف می زنه، یعنی ناخودآگاه میخواد از اونجا بره. یا اگه پاش به سمت شما باشه، یعنی بهتون علاقه منده.
• وضعیت های باز و بسته: وقتی پاها باز و راحت باشن، نشونه آسودگی و راحتیه. اما اگه روی هم افتاده باشن (که با دست به سینه فرق داره) یا جمع شده باشن، می تونه نشونه محافظه کاری یا حتی استرس باشه.
• تکان دادن پا یا ضربه زدن به زمین: این ها معمولاً نشانه های بی قراری، استرس، یا حتی عصبانیت پنهان هستن. کسی که پاشو مدام تکون می ده، ممکنه داره سعی می کنه آرامش خودش رو حفظ کنه یا از موقعیت خسته شده.

تقلید حرکات (Mirroring): پلی برای صمیمیت

یکی از جالب ترین و ناخودآگاه ترین پدیده ها در زبان بدن، تقلید حرکاته که بهش میرورینگ یا آینه سازی هم می گن. مول وی می گه وقتی دو نفر با هم خوب ارتباط برقرار می کنن و احساس راحتی دارن، ناخودآگاه شروع به تقلید حرکات همدیگه می کنن. مثلاً اگه شما دست به چونه بزنید، بعد از مدتی می بینید طرف مقابلتون هم همین کار رو می کنه. یا اگه شما به یه سمت متمایل بشید، اونم کم کم همون حالت رو می گیره.

تقلید ناخودآگاه حرکات دیگران، مثل یه پل نامرئیه که حس همسویی، اعتماد و صمیمیت رو بین آدم ها ایجاد می کنه. وقتی کسی حرکات شما رو آینه می کنه، داره بهتون نشون می ده که باهاتون هماهنگه و بهتون اعتماد داره.

این تقلید، نشونه اینه که رابطه داره خوب پیش میره و دو نفر دارن به هم نزدیک تر میشن. اگه تو یه مذاکره هستید و می بینید طرف مقابل داره حرکات شما رو ناخودآگاه تقلید می کنه، نشونه خوبیه که داره با ایده هاتون موافقت می کنه و بهتون اعتماد کرده. شما حتی می تونید آگاهانه از این تکنیک برای ایجاد حس صمیمیت استفاده کنید، البته باید خیلی طبیعی و ظریف باشه تا مصنوعی به نظر نیاد.

قلمرو (Territory): حباب شخصی ما و مرزهای نامرئی

هر کدوم از ما یه حباب نامرئی دور خودمون داریم که بهش می گیم قلمرو شخصی. مول وی توضیح می ده که چقدر احترام به این فضای شخصی تو ارتباطات مهمه. این حباب، تو موقعیت های مختلف اندازه متفاوتی داره و اگه کسی بدون اجازه واردش بشه، حس ناخوشایندی به ما دست می ده. اون چهار نوع فاصله اصلی رو معرفی می کنه:

1. فاصله صمیمی (15-45 سانتی متر): این نزدیک ترین فاصله است و فقط برای افراد خیلی صمیمی مثل اعضای خانواده یا شریک زندگیه. اگه غریبه ای وارد این فاصله بشه، حس خطر یا ناراحتی می کنیم.
2. فاصله شخصی (45-120 سانتی متر): این فاصله برای دوستان نزدیک و آشنایانه. اگه با دوستتون تو کافه نشستید، معمولاً تو این فاصله قرار می گیرید.
3. فاصله اجتماعی (120-360 سانتی متر): این فاصله برای تعاملات رسمی تر مثل ملاقات های کاری، جلسات یا صحبت با فروشنده است.
4. فاصله عمومی (بیشتر از 360 سانتی متر): این فاصله برای صحبت کردن با گروه زیادی از مردم، سخنرانی یا حضور در جمع های بزرگ استفاده میشه.

شناخت این فواصل و احترام گذاشتن به قلمرو شخصی دیگران، یه نکته اساسی تو ارتباط موثره. اگه کسی بیش از حد نزدیک بیاد، داره به حریم شخصیمون تجاوز می کنه و این می تونه باعث شه ما گارد بگیریم یا عقب بکشیم. برعکس، اگه خیلی دور بایستیم، ممکنه پیام بی تفاوتی یا عدم صمیمیت رو منتقل کنیم.

زبان بدن در عمل: چطور آموخته ها را به کار ببریم؟

خب، تا اینجا کلی مفهوم تئوری یاد گرفتیم. اما کتاب زبان تن فقط به مفاهیم اکتفا نمی کنه؛ هدفش اینه که این دانش رو عملی کنیم. مول وی تو این بخش ها نشون می ده چطور می تونیم این آموخته ها رو تو زندگی روزمره مون به کار بگیریم.

در کار و کاسبی: مذاکره ها و جلسات روزمره

تصور کنید تو یه جلسه کاری مهم نشستید. یادگیری زبان بدن می تونه یه برگ برنده بزرگ براتون باشه:

• برای خودتون: می تونید با آگاهی از زبان بدن خودتون، پیام های قدرتمندتر و مؤثرتری بفرستید. مثلاً اگه می خواید اعتماد به نفس نشون بدید، از ژست های باز استفاده کنید، ارتباط چشمی مستقیم داشته باشید و قوز نکنید. این به بقیه نشون می ده که شما جدای از حرفاتون، با تمام وجود به چیزی که می گید باور دارید.
• برای بقیه: می تونید زبان بدن همکاران، مدیران یا مشتریان رو بخونید. مثلاً اگه مشتری دست به سینه شده و پاهاش به سمت دره، شاید بهتره رویکردتون رو عوض کنید چون داره گارد می گیره. یا اگه مدیرتون با سرش تأیید می کنه و لبخند می زنه، یعنی داره با ایده هاتون موافقت می کنه.

این مهارت، بهتون کمک می کنه تا بهتر مذاکره کنید، تو مصاحبه های شغلی موفق تر باشید و روابط حرفه ای قوی تری بسازید. درک ناگفته ها بهتون قدرت پیش بینی و واکنش هوشمندانه تر رو می ده.

در رابطه با بقیه: خانواده و دوست و آشنا

زبان بدن فقط برای محیط کار نیست. تو روابط شخصی هم خیلی به دردمون می خوره:

• تقویت ارتباط: اگه بفهمید همسرتون با اینکه میگه خوبم، در واقع خسته ست یا ناراحته، می تونید بهتر باهاش برخورد کنید و ازش حمایت کنید. یا اگه فرزندتون با حرکاتش داره اضطرابشو نشون می ده، زودتر متوجه می شید و می تونید بهش کمک کنید.
• درک احساسات پنهان: گاهی آدما نمی تونن یا نمی خوان احساساتشون رو با کلمات بیان کنن. با خوندن زبان بدنشون، می تونید این احساسات پنهان رو درک کنید و بهشون نشون بدید که درکشون می کنید، حتی اگه حرفی نزدن. این صمیمیت رو بینتون بیشتر می کنه.

خودشناسی و رشد شخصی: دیدن خود از زاویه ای دیگر

جالب ترین کاربرد زبان بدن، شاید خودشناسی باشه. مول وی می گه با درک سیگنال هایی که خودمون ناخودآگاه می فرستیم، می تونیم به عادت های زبانی بدن خودمون آگاه بشیم:

شاید متوجه بشید وقتی استرس دارید، مدام موهاتون رو بازی میدید یا پاهاتون رو تکون میدید. با شناخت این عادت ها، می تونید روی اون ها کنترل بیشتری داشته باشید و پیام های آگاهانه تری به بقیه بفرستید. این خودآگاهی، قدم بزرگی برای بهبود ارتباطات و رشد شخصیه.

اینجوری می تونید ببینید که آیا پیام کلامی شما با پیام غیرکلامیتون هماهنگه یا نه. اگه ناهماهنگی باشه، می تونید روش کار کنید تا هم صادق تر به نظر برسید و هم ارتباطات موثرتری داشته باشید.

یه نگاه اجمالی به خوبی ها و نقاط قوت کتاب زبان تن

کتاب زبان تن ریچارد مول وی واقعاً یه گوهر پنهان تو دنیای کتاب های زبان بدنه. نقاط قوتی داره که اون رو از بقیه متمایز می کنه و خوندنش رو به هر کسی که دنبال درک عمیق تر ارتباطات انسانیه، پیشنهاد می کنم:

چرا این کتاب رو باید خوند؟ (نقاط قوت)

• جامعیت و سادگی: مول وی با اینکه به مفاهیم پیچیده ای می پردازه، اما زبانش کاملاً ساده و قابل فهمه. خبری از اصطلاحات سنگین روانشناسی نیست و هر کسی با هر سطح اطلاعاتی می تونه ازش استفاده کنه. کتاب مثل یه نقشه راه عمل می کنه که قدم به قدم شما رو تو دنیای زبان بدن پیش می بره.
• کاربردی بودن: این کتاب فقط تئوری یاد نمیده. پر از مثال های واقعی و نکات کاربردیه که بلافاصله می تونید تو زندگی روزمره، چه تو محیط کار و چه تو روابط شخصی، ازشون استفاده کنید. حس می کنید دارید یه ابزار یاد می گیرید، نه یه درس خشک و خالی.
• دیدگاه جدید: مول وی به جای اینکه زبان بدن رو یه مهارت مخصوص روانشناس ها یا کارشناس ها معرفی کنه، تأکید می کنه که همه ما ازش سر درمی آریم و فقط نیاز داریم به دانش ناخودآگاهمون اعتماد کنیم. این دیدگاه، اعتماد به نفس خواننده رو بالا می بره و تشویقش می کنه که بیشتر به حس ششم خودش تو ارتباطات توجه کنه.
• سازمان دهی عالی: فصول کتاب به خوبی بخش بندی شدن و هر قسمت روی یه عضو خاص از بدن یا یه مفهوم مشخص تمرکز می کنه. این باعث میشه مطالب به راحتی تو ذهنتون طبقه بندی بشن و بتونید هر وقت لازم بود، به سرعت به بخش مورد نظرتون مراجعه کنید.

یه نکته کوچیک… (نقاط قابل بحث)

تنها نکته ای که شاید بشه در مورد این کتاب گفت، اینه که با وجود توضیحات جامع، یادگیری کامل زبان بدن نیاز به تمرین و مشاهده مداوم داره و هیچ کتابی نمی تونه یک شبه شما رو به یک متخصص تبدیل کنه. البته این موضوع به ماهیت زبان بدن برمی گرده و نه ضعف کتاب. کتاب زبان تن به بهترین شکل ممکن، بستر لازم رو برای این یادگیری و تمرین فراهم می کنه.

حرف آخر: زبان بدن، یه گنج پنهان برای زندگی بهتر!

خب، رسیدیم به آخر این سفر هیجان انگیز تو دنیای زبان بدن و خلاصه کتاب زبان تن ریچارد مول وی. اگه بخوام یه جمع بندی کلی بکنم، باید بگم این کتاب فقط یه راهنما برای خوندن حرکات دست و پا نیست؛ یه دریچه ست به روی درک عمیق تر انسان ها و ارتباطاتشون. یاد می گیریم که گاهی وقت ها سکوت، بلندترین فریاده و یه نگاه یا یه ژست ساده، می تونه صدها کلمه حرف رو تو دل خودش جا بده.

اگه دلتون می خواد تو مذاکرات کاریتون موفق تر باشید، روابط دوستانه و خانوادگیتون رو صمیمی تر کنید، یا حتی خودتون رو بهتر بشناسید، پیشنهاد می کنم حتماً این کتاب رو بخونید. نکات و آموزه های مول وی، واقعاً زندگی تون رو تغییر میده و بهتون کمک می کنه تا نامرئی ها رو مرئی کنید. پس، آستین بالا بزنید، شروع به مشاهده آدم ها کنید و این گنج پنهان رو تو ارتباطات روزمره تون به کار ببرید. مطمئن باشید که حسابی از نتایجش شگفت زده میشید و می فهمید زبان بدن، واقعاً یه مهارت زندگیه که هر کسی باید بلد باشه.